از دندانپزشک بپرس!

اگر استخوان فک تان تحلیل زیادی نرفته باشد، (که با توجه به سن تان احتمال تحلیل استخوان فک پایین است) ایمپلنت کل دندان ها برای شما پاسخ گو خواهد بود.

البته روش های پروتز ثابت و متحرک مبتنی بر ایمپلنت وجود دارد که هزینه کمتری نسبت به ایمپلنت تمام دندان ها خواهد داشت و معایب دست دندان که تمایلی به آن ندارید را هم ندارد. به این شکل که شما می توانید در هر فک حدود چهار ایمپلنت کار بگذارید. و همچنین برای درمان Over Denture پروتز متحرک (دست دندان مبتنی بر ایمپلنت) می توانید کل دندان های تان را بر چهار ایمپلنت مستقر سازید.

در صورتی که می خواهید از دست دندان استفاده کنید، از زمان کشیدن دندان ها تا زمان التیام زخم لثه که قالب گیری و ساخت پروتز پس از آن میسر خواهد بود، حدود دو یا سه هفته بی دندان خواهید بود.

توجه کنید که برداشت من از وضعیت دندانهای شما بر اساس اطلاعاتی که ارائه دادید است و بعید می دانم با توجه به شغل و سنی که عنوان کردید، وضع به شکلی باشد که نتوان هیچ یک از دندان های شما را نگه داشت. توصیه می کنم که با مراجعه و معاینه، هر کدام از دندان ها را که بتوان به نحوی نگه داشت، حفظ کنیم و بر اساس دندان های موجود، روش هایی مانند بریج، یا پلاک پارسیل، یا استفاده از تعداد کمتری ایمپلنت پایه، طرح درمان را مشخص کرد.

ذکر این نکته ضروری است که در طرح درمان، بهترین و مهم ترین گزینه، حفظ دندان های خود انسان به هر شکل ممکن است. و بدیهی است که درمان های مترقی مانند ایمپلنت نیز زمانی مطرح می شوند که راه مناسبی برای حفظ دندان طبیعی وجود نداشته باشد.

اگر فقط ریشه باقی مانده باشد و هیچ بخش و تکیه گاهی از دندان باقی نمانده باشد، معمولا ریشه ها فاقد ارزش بوده و برای انجام درمان های بعدی ناگزیر به در آوردن ریشه دندان هستیم. اما با معاینه و عکس از وضعیت ریشه و تاج باقی مانده، اگر ریشه باقی مانده سالم باشد و تاج لازم باقی مانده باشد، می توان با عصب کشی و استفاده از روش افزایش طول تاج، با استفاده از روش پست و کر کراون، روکش دندانی را بر روی باقی مانده دندان سوار کرد. این دندان می تواند پایه روش بریج برای دندان های دیگر باشد. موفقیت روش بریج بستگی به تعداد و فاصله دندان های خالی دارد.

توصیه می کنم با مراجعه به دندانپزشک، اگر راهی برای نگه داشتن هر یک از ریشه های باقی مانده به روش فوق وجود دارد، دندان ها را احیا کنید.

در مرحله بعد، هر قسمت از دهان که امکان استفاده از پروتز ثابت (روکش و بریج) وجود دارد، با اتکا به دندان های موجود و دندان های احیا شده در مرحله پیشین، اقدام به قرار دادن پروتز ثابت گردد.

در قسمت هایی که دندان ها در فواصل لازم جهت پروتز ثابت وجود ندارد، می توان بسته به وضع مالی فرد و سن وضعیت دهان و دندان، از پروتز متحرک (پلاک پارسیل) استفاده کرد یا با استفاده از روش ایمپلنت، پایه هایی برای پروتز ثابت ایجاد کرد.

در حالت عادی، موفقیت روش ایمپلنت بستگی به میزان عادات بهداشتی فرد در گذشته و حال، وضعیت لثه ها و تحلیل رفتگی استخوانی، عادت فرد به استفاده از دخانیات و سن و سال فرد دارد. خوشبختانه با پیشرفت علمی این رشته، در اکثر موارد راه حل هایی برای موفقیت روش ایمپلنت وجود دارد.

در حالت ایده آل، و در صورت عدم تمایل بیمار به استفاده از بریج، می توان به جای همه دندان های از دست رفته، ایمپلنت کار گذاشت.

بدون داشتن سابقه درمانی و نیز رادیوگرافی، اظهار نظر در این مورد صائب نخواهد بود. اما کج قرار گرفتن ایمپلنت در فک می تواند آگاهانه باشد. به عنوان نمونه در فک بالا برای پیشگیری از سوراخ شدن سینوس به وسیله ایمپلنت می توان ایمپلنت را کج کار گذاشت. بهترین کار، مراجعه به دندانپزشک معالج و درمیان گذاشتن نگرانی ها و مشکلات است. متاسفانه بسیاری از بیماران، به دلایلی که به درستی نمی دانم سرچشمه اش کجاست، پس از انجام درمانی توسط دندانپزشک، به محک آن نزد دندانپزشکان دیگر پرداخته و از مراجعه و مشاوره مجدد با دندانپزشک معالج ابا دارند. دندانپزشک معالج شما به خوبی در جریان اقداماتی که انجام داده می باشد و به راحتی می تواند مشکلات شما را برطرف کند.

نکته مهم دیگر این که به طور کلی مراجعه نکردن در وقت تعیین شده برای ادامه هر درمانی، ممکن است باعث ایجاد ناراحتی های دیگری گردد.

باید وضعیت سلامت دندان های باقی مانده بررسی شود. ممکن است بتوان درمان Over Denture (قرار دادن دست دندان با اتکا به دندان های موجود) را بر پایه همین دندان های باقی مانده طبیعی اجرا نمود. که این ایده آل ترین حالت ممکن است. اما در صورتی که دندان های باقی مانده وضعیت و استحکام مناسبی نداشته باشند، می توان با خارج کردن آن ها و استفاده از اوردنچر بر پایه ایمپلنت، دست دندان مناسبی تهیه نمود. در این حالت حد اقل دو دندان ایمپلنت می بایست در فک کاشته شود.

روش دیگری نیز وجود دارد به نام All On 4، که با استفاده از چهار ایمپلنت در قسمت قدامی (جلو) فک، پروتز ثابت با اتکا به دندان های ایمپلنت شده، در دهان قرار می گیرد. ممکن است این روش نیز جواب بدهد.

روش کشیدن کل دندان ها و استفاده از دست دندان معمولی نیز آخرین راه حل است!

یاد آوری می گردد که می بایست وضعیت لثه ها و میزان استخوان موجود در فک و سایر موارد نیز می بایست با معاینه بالینی و اقدامات مربوطه، کنترل و بررسی شود. البته موارد این چنینی به طور معمول در حرفه دندان پزشکی، بی چاره نخواهد ماند!